Beste Allez, Chantez!,
Sinds enkele jaren organiseren we “Dansen in het park”. [… ] Er zijn ieder jaar een 200-tal mensen aanwezig, de toegang is gratis. We brengen tijdens dit feest de Nederlandstalige Brusselaars samen, maar er is uiteraard steeds ook een groot aantal anderstaligen (voornamelijk FR & ENG) aanwezig.
Denken jullie dat jullie zangformule hier praktisch haalbaar zou zijn (buiten in het park + voor een zeer gemengd publiek) en wat zou de kostprijs hiervoor zijn? Alvast bedankt voor jullie antwoord.”
Zo begon het, enkele maanden geleden met deze vragende e-mail. Hierop volgt een stevige communicatiestroom, een kennismakingsrondje tijdens een andere Brusselse zangsessie, brainstorms over het juiste repertoire, een zoektocht naar welke muzikanten en zangcoaches wij meenemen en HOP! Het is zover…
vanaf het eerste moment
Je komt toe en ziet die sprankelende affiche. Muziek knalt al door de boxen en eetkraampjes brengen je maagsappen op gang. Drie lokale hippe ‘dudes’ doen hun dansjes en zwepen het publiek op (Prachtig hoe lichaamstaal enthousiasme en ‘zomer’ verstaanbaar maakt!) En als kers op de taart is er presentator Peter (jawel, die van Ketnet vroeger), die zijn werk vlot in twee talen brengt en ervoor zorgt dat de meeste mensen al meteen nieuwsgierig zijn naar wat komen gaat. Eerlijk gezegd gebeurt het zelden dat een publiek zo op een dienblaadje aan ons wordt overgeleverd. Dus wij zochten, dankbaar, met z’n drieën de spotlight op.
Wil je weten wat er toen gebeurde?
Elke Allez, Chantez!-sessie is anders. Vanaf onze opwarming voel je als zangcoach meteen hoeveel goesting mensen hebben om zich te laten verleiden tot een activiteit die je toch net iets meer uit je comfortzone haalt dan laat ons zeggen een bingo-avond of pensenkermis. Maar hier zat het helemaal goed: we zagen ogen fonkelen en glimlachen verschijnen en groepjes mensen stootten elkaar aan om toch even mee te volgen wat er gebeuren zou.
We konden de spanning van de sessie vlot opbouwen en telkens kwamen de mensen nog wat dichter. Eén meneer begon te dansen, een vrouw volgde. Enkele kinderen kwamen vooraan hun mooiste balerina-vaardigheden demonstreren en er werd zelfs stevig gerock-‘n-rold (zo schrijf je dat, jawel!). Aan dansen dus geen gebrek in Elsene! En de stemmen klonken steeds luider, de reacties kwamen steeds spontaner, dit was echt s a m e n z a n g … zo schoon!
Een uur lang duurde dit feestje. Een bisnummer erbij. En daarna de deejay die het park in vuur en vlam zette.
Wil je weten wat we zongen?
En wil je weten wat ik toen dacht?
