Het zou een winkellijstje kunnen zijn: 3.500 van de donkerbruine, 3.000 van de grote rode en 7.000 van de kleine rode… bakstenen! Wij vertoeven een hele week aan onze boerderij om de bouwwerken weer een stuk vooruit te stoten. Nu de echte bouwvakkers eindelijk kunnen genieten van hun bouwverlof, is de werf helemaal vrij voor ons verbouwverlof.

Men zet de wekker op een fatsoenlijk uur, men ontbijt als een koning(in), men trekt slechte kleren aan, men bindt de haren samen in een knotje boven op het hoofd, men rijdt langs de bakker en bestelt alles waar men zin heeft, men parkeert op het erf, men trekt handschoenen aan, men neemt de hamer in de hand en zoekt de eerste baksteen van de dag uit, men geeft een tik, men ziet de mortel vliegen, men glimlacht en men is vertrokken!”

Brainless work, dat is het. En daarom is het ook niet zo verschrikkelijk erg om het te doen. Het is gewoon een beetje saai. Maar het gezelschap is dat niet en de omgeving ook niet. En het idee dat al die stenen een klein deeltje uitmaken van de muren die ons binnenkort beschermen tegen weer en wind levert ons ook nu al plezier op. Het plezier van dromen van en uitkijken naar rust en schoonheid en leven en genieten en nietsdoen en lezen en koken en eten en uitnodigen en slapen en opstaan en kijken en opnieuw beseffen dat je er woont!!!!