Soms stuur ik een antwoord op een nieuwsbrief met de boodschap dat ik die mens ‘een goeie dag‘ toewens. En ik ga wel eens de straat op om tegenvoeters te overvallen met een glimlach en een dwaze opmerking à la ‘Vandaag is het toch écht mooi weer, he?‘ in mijn binnenzak. Vriendelijkheid maakt mij vrolijk. Zelden ontvang je minder dan eenzelfde vriendelijke boodschap terug, waardoor je dubbel opgeladen weer thuiskomt. Is dat dan egoïstisch van me, vraag ik me af. Doe ik het enkel voor mezelf? Of word ik toch vooral blij van het geven?