“All my life I’ve been singing…” (TEDxGhent)

Afgelopen zaterdag mocht ik op TEDxGhent presenteren. Mijn praatje stond als eerste op de agenda. Was ik blij: ‘dan was ik er ineens vanaf,’ klonk in mijn hoofd. Mijn hart bonkte haast uit mijn borstkas. Mijn ademhaling zat in een accordeon.  3 – 2 – 1 – een knikje van het hoofd van de productieleiding – en ‘Go!’ De deur open. Ik het podium op. Het licht aan. En ik in de spotlight.

Hello, I’m Annelore and all my life I’ve been singing.”

That’s me. And that’s my sister. One of my first memories is my sister yelling to my dad when we were supposed to be sleeping: “Daaaaaad! I can’t sleep, she just keeps on siiinnggggiiiiinng!”. But you see, I was just singing myself to sleep. Ever since then, singing has been my preferred method to stop thinking, to relax, to keep myself from boredom, to beat monsters, …

Ik vertelde hoe ik de wereld deed verdwijnen terwijl ik droomde van de stem van Whitney Houston en Celine Dion. En dat terwijl ik er geen idee van had waarover ze eigenlijk zongen. Ik deelde hoe ik daarna in het jeugdkoor van moeke (niet op de foto, jammer genoeg, want zij had ongeveer hetzelfde haar als wij allemaal, dat had een nog grappiger beeld geweest) leerde hoe je moest staan en bewegen terwijl je zong en hoe je moest lachen tussen twee liedjes in. En over hoe ik later steeds meer focuste op hoe je juist kon zingen… zelfs zonder zangles, maar gewoon door de vele do’s en don’ts die je leert door ouder te worden.

Every day I grew older, this free form of singing was increasingly put into a straitjacket. Growing older means being more and more constricted by rules.”

Gelukkig kwam ik op mijn 27ste iemand tegen die mijn hart deed opleven met haar ontwapenende vriendschap. Meer dan een week co-worken hadden wij niet nodig om te weten dat wij elkaar niet uit het oog zouden verliezen. We bakten pannenkoeken op onze eerste date en lieten elkaar dromen van een wereld vol wervelende, inspirerende avonturen. Onze lieven stuurden berichten naar elkaar om te vragen of hun wederhelft ook enthousiast als een rondhoppend konijn in de lente thuiskwam na een afspraak met de ander zijn lief.

De dag voor mijn 30ste verjaardag maakten wij tweetjes de bedenking dat het toch niet zo moeilijk kon zijn om een plek te creëren waar mensen naartoe kunnen gaan om vrijuit te zingen alsof ze terug een kind zijn. Allez, Chantez! was geboren, een plek waar je je niets hoeft aan te trekken van wat anderen van je zouden kunnen denken, een plek waar niets moet, een plek waar je al je zorgen vergeet. En eigenlijk doet het zingen de rest.

We all think it’s a terrible idea that we might do something wrong in front of other people. And to sing out loud, we have to take that risk. But the beauty of this exposed feeling, is that we open ourselves up very easily and make strong connections with the people surrounding us. We find the courage to open up and be social because we all are equally vulnerable. You’ll experience this in the roughest way when you start to sing too early – before everybody else – or when you feel you made a mistake. That’s the moment the people surrounding you will make a friendly nod and maybe smile at you. They’ll let you know  that it’s okay… that you’re okay.”

Na precies 7,5 minuten vertelsels liet ik de mensen samen zingen. Joep, één van onze zangcoaches speelde de eerste akkoorden op zijn gitaar en we waren vertrokken:

It’s gonna be a briiiiight (briight), briiiiight (bright) sunshiny day!”

Johnny Nash had gelijk. En de mensen genoten. De zaal schuimde van enthousiasme. Zoveel bruisende energie bij een publiek voelde ik nog niet eerder. In mijn ogen blonk dankbaarheid die naar warme versgebakken wafels ruikt. Of zoiets…

Four years ago, I dreamed about a place where I would be able to go to and feel the freedom that only singing can give. Now I realize that singing together can help us all connect. I believe that in our diverse society we need new appropriate methods to connect with the many people surrounding us that we don’t know yét. I truly hope I’ve stirred up your curiosity and that you take this experience with you to try it out yourselves, again and again and again… Thank you so much.”