Consultancy voor een prachtig verbindend initiatief met ezels

De hoef is een boerderij met ezels waar Annelies en Inge een bijzondere plek hebben gecreëerd waar iedereen welkom is om zichzelf te ontdekken met de natuur en de dieren.

Dat is zo duidelijk als wat en klinkt als een klok. Je moet weten dat we met z’n drieën (de twee zussen + ik) meer dan twee uur hebben gesleuteld aan een passend antwoord op de vraag “Seg, wa doede gelle nu eigelek?“.(Dit hoef ik niet te vertalen naar standaard Nederlands, toch?)

Op vraag van Kathleen van de Sociale Innovatiefabriek deed ik een zogenaamde versterkingssessie om het stakeholder engagement (nogal een term, he?) van De Hoef vzw op de rails te krijgen. Door de ervaringen die ik opdeed met de ontwikkeling van Allez, Chantez! zou ik volgens Kathleen wel zaken in kaart kunnen brengen en aanbevelingen kunnen doen. En met dat doel voor ogen trok ik erop uit. Van Lubbeek naar een achterafstraatje in het schilderachtige Messelbroek…

De aanpak en de theorie

Ik beschouw mezelf niet als een kenner, eerder als een ervaringsdeskundige. Mijn eigen projecten heb ik voornamelijk op basis van buikgevoel en een samenraapsel van de kennis die ik uit boeken, gesprekken en opleidingen heb gehaald. Ik ben een boekenwurm en lees naast een roman steevast ook een meer theoretisch of zakelijk inspirerend boek. Daarnaast voel ik geregeld de honger om via opleidingen nieuwe kennis én kennissen op te doen. Mijn hunkering naar persoonlijke groei leverde me de afgelopen jaren een stevige basis op die ik in deze consultancy-opdracht met veel overtuiging kon inzetten. Fijn was dat!

Voor dit gesprek liet ik me leiden door de grondbeginselen van Appreciative Inquiry (Waarderend Onderzoek) en van Simon Sineks Golden Circle. De positieve startpositie van de eerste theorie zorgde ervoor dat Annelies en Inge me meteen konden overspoelen met fijne, sappig vertelde verhalen. Het vuur en de sprankel die je dan in mensen hun lichaamstaal en ogen leest zetten je meteen op het juiste spoor om de missie en visie van een onderneming aan de oppervlakte te brengen. Met de Golden Circle van Sinek voor ogen polste ik steeds weer naar die ‘WHY’ waarmee ze in een latere fase hun stakeholders zouden betrekken.

Maar het haperde…

Als je niet in één of enkele zinnen kan vertellen wat je precies doet, dan haken mensen af. Het wordt heel moeilijk om mensen en organisaties te verbinden met jouw doel(en) als je niet helder krijgt waar je mee bezig bent. Dus besloten we samen om een stapje terug te zetten: eerst krijgen we die pitch juist! Daarna kunnen we pas bezig zijn met stakeholder engagement.

Ik bevroeg nog meer verhalen: wanneer heb jij het succes van De Hoef heel concreet ervaren? Vertel daar eens over. En toen kwam het verhaal van Louis die elke maand vanuit het zorgcentrum naar De Hoef komt. Hij communiceert haast niet met de buitenwereld, tot hij over de drempel van de boerderij stapt. Tegen de ezels vertelt hij zelfs grapjes. Of de teambuilding waar die ene stugge meneer een beet van een ezel te verwerken kreeg, net zoals hij dat in zijn team telkens ‘aan de hand heeft’. (Volgens de zussen valt er zoveel te leren van het gedrag dat we bij deze gevoelige dieren te zien krijgen. Dierlijk gedrag als spiegel – stel je maar eens voor!) Of de blinde vrouw die ook graag mee kwam zorgen voor de ezels en die hier haar eigenwaarde terugvond omdat zij haar tijd mocht nemen om haar klus af te werken, met dankbetuigingen voor het geleverde werk en een schouderklop en een glimlach achteraf. Er volgden verhalen van vrijwilligers die een handje toesteken op het erf, van jongeren die de ezels mee komen verzorgen, van begeleiders die hun mensen telkens als herboren afhalen aan de poort na een activiteit met de ezels, van ouders die hun kinderen terugzien met vuile (zelfs smerige) voeten en kleren…

Verhalen > FILTER > FOCUS

Verhalen brengen mensen in een andere sfeer. Door te gaan filteren wat de kern van die verhalen is, kan je achterhalen waar mensen fier op zijn en waar hun organisatie voor staat. Dat destilleren deden we aan de hand van post-its en urenlang puzzelen. En koffie, water en watermeloen. Meer moet dat niet zijn.

Zie je hoe we die ene zin gemaakt kregen – daar naast die telefoon: “De hoef is een boerderij met ezels waar Annelies en Inge een bijzondere plek hebben gecreëerd waar iedereen welkom is om zichzelf te ontdekken met de natuur en de dieren.”

Op De Hoef leer je jezelf kennen, zie je jezelf met al je sterktes en zwaktes en krijg je de kans om daar vrede mee te nemen. De Hoef is als een eiland waar je in een veilige omgeving jezelf echt kan zien. En door de aanpak van Annelies en Inge keer je daarna weer terug naar de samenleving als een sterker, vollediger mens. Hier vind je niet zonder slag of stoot jezelf en is het werk nooit gedaan.

Op De Hoef laad je je energie weer op en kom je op adem. Terwijl ik dit schrijf denk ik terug aan de rust die er op die plek hing. We noemden het “een bijzondere plek” en ik denk dat dat een understatement is. Annelies en Inge vertelden me dat veel mensen hun vertellen dat ze diezelfde rust ook op andere plekken kunnen oproepen, omdat ze die rust ergens in zichzelf een plekje hebben gegeven. Ik geloof hen. En wat ben ik blij dat ik in september mag teruggaan om die versterkingssessie over stakeholder engagement nu écht te gaan doen! 😉


Info over De Hoef vzw vind je hier.

Info over de Sociale Innovatiefabriek vind je hier.

Wil je samen met mij jouw organisatie onder de loep nemen? Stuur me een mailtje: annelore@toonenloot.be. Tot gauw…