Het begon met een zot idee…

Het begon tijdens een prospectieopdracht voor mijn toenmalige job bij Gent Festival van Vlaanderen: dr. Song, een laagdrempelig samenzangproject in hartje Antwerpen, zou wel eens een goede invulling kunnen zijn voor een sociaal muzikaal project dat ik in een aantal Gentse rusthuizen organiseerde. Enkele uren voor ik zou vertrekken trok ik Laila nog snel over de streep om er samen naartoe te gaan. Wij naar Antwerpen… een uitstap die werkelijk alles even zou door elkaar schudden!

Terwijl we met onze ellenbogen op het altaar van de Borgerhoutse kerk leunden waren we erg onder de indruk van de meerstemmige uitbundige gezangen van zangcoach Jan Bervoets, gitarist Timothy Macken en hun zangers. “Wat een tof initiatief… als er nu zoiets zou bestaan in Gent, dan gingen we daar zeker naartoe!!” klonken de woorden tussen ons twee in. En toen (echt waar, toen op dat moment!) trokken onze mondhoeken omhoog, begonnen onze ogen te blinken en wisten wij:

“Dan doen we het zelf!”

 

Het zaadje was geplant…

Acht maanden lang hebben we samen gesleuteld aan het concept. We hebben op verschillende manieren getracht om alle mogelijke drempels te verlagen zodat we werkelijk iedereen kunnen aanspreken met het format. En in heel deze ontwikkeling stond telkens voorop dat we zangplezier als onze belangrijkste waarde willen uitdragen, zangplezier voor wie maar wil! Gratis toegang, geen registratie of lidgeld, een breed repertoire en geen engagement van de deelnemers…

Een naam! We moeten een naam hebben! Het mag duidelijk zijn dat we uiteindelijk voor Allez, Chantez! gekozen hebben; een krachtige, uitnodigende, visueel aantrekkelijke, rijmende, klinkende benaming. Maar je bent vast benieuwd naar de alternatieven: Zingding, Singalong, Music Box, Sing FM, Just sing!, Song Street, … maar mijn favorieten blijven toch Zing Zini (voor de zingende drinkers onder ons), De Nachtegalen (ahum…) en VreeChanté (je bent van Gent of je bent het niet).

 

…en het groeit.

Weer een jaar later zijn we nog steeds elkaars rechterhand en houden we elkaar recht wanneer het even moeilijk wordt. Laila vormt de hoeksteen van de Gentse zangsessies in de Parnassuskerk, terwijl ik intussen de professionele sprong waagde om als zelfstandige het project helemaal op Vlaamse kaart te zetten. Dat van de mondhoeken en de ogen is dus nooit meer helemaal gestopt.

Het ontroert me soms dat ‘gewoon een zot idee’ mijn leven zodanig veranderd heeft. En het doet me glimlachen en stralen en geloven dat het goed zit. Goed zot, dat ook.